Laatste dag in Zuid-Afrika

De laatste dag is aangebroken. Vanochtend ging Duncan in zijn eentje de Lionshead beklimmen. Wij gingen met z’n drietjes op zoek naar de Mandela Gateway. Hier vandaan vertrek je met de boot naar Robbeneiland. Het bleek bij de Waterfront te zijn, dus even een terrasje gepakt. In de haven zwemmen ook zeeleeuwen rond. Dus weer een fotomomentje, een van de velen op deze reis.

Ondertussen kregen we een foto van Duncan dat hij op zijn bed lag met ijs op zij enkel. Hij bleek op de terugweg van de berg zijn enkel verzwikt te hebben. Hij had via iemand het hotel gebeld en iemand kwam hem toen ophalen en werd hij keurig naar het hotel gebracht.

Helaas voor hem kon hij niet rusten, want we kwamen hem ophalen voor de toer naar Robbeneiland. Dit start met een boottocht van een half uur op de oceaan. Dat zijn beste golven en het was nog wel kalm weer. Vervolgens moesten we een bus in. We kregen een rondleiding over het eiland met een gezellige gids. Die het een en ander vertelde.

We eindigden de busrondleiding bij de gevangenis. Daar stond de volgende gids op ons te wachten. Dit zijn voormalig gevangenen die op Robbeneiland vast hebben gezeten vanwege hun politieke activiteiten tijdens de Apartheid. Uiteraard hebben we een van de cellen van Nelson Mandela gezien. Maar ook van vele anderen. We kregen uitleg over het gevangenisregime en hoe foto’s werden gemanipuleerd om goed voor de dag te komen. Het was heel bijzonder om dit te mogen horen uit de mond van iemand die het zelf heeft meegemaakt.

En nu zitten we op het vliegveld te wachten totdat we mogen boarden.

Het was een hele mooie en bijzondere reis. We hebben alle highlights gezien van dit prachtige land. De mensen die we ontmoet hebben zijn alleraardigst en trots op hun land. En gelijk hebben ze.