Op zoek naar olifanten

Even over het weer. Het was zwaar bewolkt maar niet heel koud, totdat het ging waaien. Die wind maakte het wel koud en met af en toe een regenbuitje erbij, heb ik een flinke verkoudheid opgelopen. Maar je moet er wat voor over hebben om olifanten te zien, dus dik aangekleed de auto in.

Blijkbaar hadden ze al informatie waar de groep zich bevond, want we vonden ze vrij snel. Het was ongelofelijk. Zulke grote, mooie dieren. En zo groot als ze zijn, je hoort ze niet lopen. Wat je wel hoort is dat ze dwars door de bush gaan. Een struik in de weg, geen probleem daar loop je gewoon overheen. Takken van bomen; die breek je gewoon af. De groep olifanten bestond uit 10 olifanten. Een heel groot mannetje, een bijna net zo grote matriarch, een jong van anderhalf jaar en de andere waren vrouwtjes en een jong mannetje.

Op een gegeven moment was de bull alle aandacht zat en kwam met klapperende oren snel dichtbij. De chauffeur startte de motor en dat was gelukkig voldoende om de olifant af te schrikken. Toen de groep was verdwenen in de bush reden we langzaam verder. Vlakbij waren de beide mannetjes aan het stoeien. Dit zag je niet goed, maar hoorde des te beter. Hele bomen gingen om! Uiteindelijk verloor het jonge mannetje en ging maar weer naar de groep. De bull was tevreden op takken aan het knagen.

De chauffeur wilde erg graag dat we alle dieren van de big five zouden zien, dus op zoek naar 🐃 buffels. Hiervoor ging we naar de buren. Al deze wild reservaten liggen aan het Krugerpark, maar hebben allemaal een hoog elektrisch hek. Ommetje beschermen tegen stropers en om je eigen wild binnen te houden. Afijn bij de buren waren wel buffels gespot, door het hek en inderdaad niet ver bij het hek stond een vrij grote groep met wat jonkies. Van de big five is dit de gevaarlijkste soort werd ons verteld. Als je die horens zag, geloof ik dat ook wel.

Terug op eigen terrein zagen we nog een stekelvarken scharrelen. Onderweg stopten we bij een meer om te borrelen. En ja hoor, wat gesnuif en geplons en daar waren de nijlpaarden 🦛 , vier stuks. Twee kwamen er heel langzaam steeds dichterbij. De borrel was al klaar toen we besloten op te breken, ze kwamen nu wel erg dichtbij en ze lijken lomp, maar kunnen heel hard rennen.

Vier van de vijf hebben we nu gezien alleen de luipaard 🐆 nog niet. Maar die zijn heel moeilijk te vinden begrepen we. Het begon al te schemeren. Nu moet je je voorstellen dat impala’s overal te zien zijn, dat is al zo gewoon dat ik het daarover al niet meer heb. Maar …..  we naderden een open vlakte met een hele grote groep impala’s. En daar zag onze spotter in de bosrand de luipaard op jacht naar zijn avondeten. Wij hadden hem wel gestoord alleen was zijn honger zo groot dat hij niet wegrende. Dat was een geluk voor ons omdat we hem nu goed konden volgen. De chauffeur was superblij omdat we nu de big five hadden gezien!!